Ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο έθιμο και εξαιρετικά αγαπημένο μεταξύ των
παιδιών, είναι αυτό του χαρταετού που πολλοί από εμάς θα επιχειρήσουμε να πετάξουμε μεθαύριο. Και
μπορεί σήμερα, οι περισσότεροι να τους αγοράζουμε έτοιμους, πριν
όμως από κάμποσα χρόνια η κατασκευή του γινόταν στο χέρι από ξύλα, εφημερίδες με ψαρόκολλα και σκοινιά.
Η ιδιοκατασκευή του χαρταετού μπορεί να απαιτεί αρκετό χρόνο και
επιδεξιότητα, έχει όμως μεγάλο ενδιαφέρον και αποτελεί μια ενδιαφέρουσα
πρόκληση για όποιον επιλέξει να το επιχειρήσει.
Υλικά:
3 ή περισσότερα κομμάτια από ξύλο ευλύγιστο, μήκους
περίπου 80 εκατοστών το καθένα
σπάγκο
σύρμα
κόλλα ή ταινία
χαρτιά για την ουρά
νάιλον ή χοντρό χρωματιστό χαρτί για
την επιφάνεια του αετού.
Ξεκινώντας την κατασκευή, κάνουμε μικρές εγκοπές στις άκρες των ξύλων. Στη συνέχεια, σχηματίζουμε ένα εξάγωνο «αστέρι», ενώνοντας σε ίσες αποστάσεις μεταξύ τους τα ξύλα, τα οποία και δένουμε γερά με σπάγκο στο κέντρο τους. Αφήνουμε περίπου 50 εκατοστά σπάγκο να κρέμεται.
Δένουμε το σύρμα σε μια από τις εγκοπές στην άκρη ενός ξύλου και ξεκινάμε να το περνάμε περιμετρικά του αετού, κάνοντας μια στροφή σε κάθε εγκοπή. Πρέπει να προσέχουμε ώστε οι αποστάσεις που θα δημιουργηθούν μεταξύ της άκρης κάθε ξύλου με το διπλανό του, να είναι ίσες για όλον τον αετό.
Σειρά έχει η τοποθέτηση του νάιλον. Τοποθετούμε το σκελετό πάνω στο κομμάτι νάιλον, και το κόβουμε αφήνοντας 5 εκατοστά περιθώριο. Στη συνέχεια, τοποθετούμε το κομμένο νάιλον πάνω στο σκελετό, στρέφουμε τις άκρες προς τα μέσα και τα κολλάμε.
Μεγάλη προσοχή, πρέπει να δοθεί στους σπάγκους. Στερεώνουμε σπάγκο σε δύο διπλανές, πάνω άκρες των ξύλων του σκελετού και τα ενώνουμε με αυτόν που έχουμε αφήσει να κρέμεται από το κέντρο του αετού. Στο σημείο ένωσης, τοποθετείται η καλούμπα από όπου θα κρατάμε τον αετό. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ώστε οι δύο σπάγκοι να έχουν το διπλάσιο μήκος από αυτόν που είχαμε αφήσει να κρέμεται στην αρχή. Το σημείο ένωσης θα πρέπει να φτάνει ακριβώς μέχρι τα κάτω άκρα των δύο ξύλων από τα οποία δέσαμε τους σπάγκους.
Η ουρά τοποθετείται στο σημείο ένωσης δύο σπάγκων που έχουμε βάλει στην άλλη μεριά των δύο ξύλων που είχαμε χρησιμοποιήσει στο παραπάνω βήμα. Για να υπολογίσουμε το μήκος των σπάγκων, αρκεί να φροντίσουμε το νοητό τρίγωνο που θα δημιουργηθεί και θα έχει βάση το σκελετό και κορυφή το σημείο ένωσης των δύο σχοινιών, να είναι ίσο με τα έξι τρίγωνα που έχουν σχηματιστεί στον σκελετό.
Η κατασκευή της ουράς δεν είναι δύσκολη. Αρκεί να δέσουμε σε ένα κομμάτι σπάγκου κομμάτια χαρτιού σε απόσταση περίπου 18 εκατοστών το ένα από το άλλο.
Ξεκινώντας την κατασκευή, κάνουμε μικρές εγκοπές στις άκρες των ξύλων. Στη συνέχεια, σχηματίζουμε ένα εξάγωνο «αστέρι», ενώνοντας σε ίσες αποστάσεις μεταξύ τους τα ξύλα, τα οποία και δένουμε γερά με σπάγκο στο κέντρο τους. Αφήνουμε περίπου 50 εκατοστά σπάγκο να κρέμεται.
Δένουμε το σύρμα σε μια από τις εγκοπές στην άκρη ενός ξύλου και ξεκινάμε να το περνάμε περιμετρικά του αετού, κάνοντας μια στροφή σε κάθε εγκοπή. Πρέπει να προσέχουμε ώστε οι αποστάσεις που θα δημιουργηθούν μεταξύ της άκρης κάθε ξύλου με το διπλανό του, να είναι ίσες για όλον τον αετό.
Σειρά έχει η τοποθέτηση του νάιλον. Τοποθετούμε το σκελετό πάνω στο κομμάτι νάιλον, και το κόβουμε αφήνοντας 5 εκατοστά περιθώριο. Στη συνέχεια, τοποθετούμε το κομμένο νάιλον πάνω στο σκελετό, στρέφουμε τις άκρες προς τα μέσα και τα κολλάμε.
Μεγάλη προσοχή, πρέπει να δοθεί στους σπάγκους. Στερεώνουμε σπάγκο σε δύο διπλανές, πάνω άκρες των ξύλων του σκελετού και τα ενώνουμε με αυτόν που έχουμε αφήσει να κρέμεται από το κέντρο του αετού. Στο σημείο ένωσης, τοποθετείται η καλούμπα από όπου θα κρατάμε τον αετό. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ώστε οι δύο σπάγκοι να έχουν το διπλάσιο μήκος από αυτόν που είχαμε αφήσει να κρέμεται στην αρχή. Το σημείο ένωσης θα πρέπει να φτάνει ακριβώς μέχρι τα κάτω άκρα των δύο ξύλων από τα οποία δέσαμε τους σπάγκους.
Η ουρά τοποθετείται στο σημείο ένωσης δύο σπάγκων που έχουμε βάλει στην άλλη μεριά των δύο ξύλων που είχαμε χρησιμοποιήσει στο παραπάνω βήμα. Για να υπολογίσουμε το μήκος των σπάγκων, αρκεί να φροντίσουμε το νοητό τρίγωνο που θα δημιουργηθεί και θα έχει βάση το σκελετό και κορυφή το σημείο ένωσης των δύο σχοινιών, να είναι ίσο με τα έξι τρίγωνα που έχουν σχηματιστεί στον σκελετό.
Η κατασκευή της ουράς δεν είναι δύσκολη. Αρκεί να δέσουμε σε ένα κομμάτι σπάγκου κομμάτια χαρτιού σε απόσταση περίπου 18 εκατοστών το ένα από το άλλο.
Καλή επιτυχία λοιπόν!!!
Έθιμο καταπληκτικό. Σε κάνει να πετάς και να συνδέεσαι με το αέρα & τη φύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, είναι έθιμο που μου θυμίζει τον παππού μου, τις προετοιμασίες που κάναμε και τις ατελείωτες ώρες πτήσης για την επίτευξη του μεγαλύτερου σε κάθε περίπτωση ύψους.
Σώζω το άρθρο για του χρόνου!